Tam, gdzie nie widać Boga

  

okladka TAM GDZIE NIE WIDAC BOGA Książka „Tam, gdzie nie widać Boga” autorstwa metropolity Nikolaosa Chatzinikolaou wydana przez Żeński Dom Zakonny pw. św. Katarzyny w Zaleszanach została przetłumaczona na 9 języków: angielski, arabski, hiszpański, rumuński, estoński, niemiecki, szwedzki, rosyjski i polski. Przekładu z oryginału (języka greckiego) dokonała s. Elżbieta (Niczyporuk).

Popularność tej książki staje się jasna już po jej pierwszej lekturze. Ilość wersji językowych świadczy o tym, że tematyka jakiej dotyka jest bliska czytelnikowi bez względu na pochodzenie, miejsce zamieszkania czy status społeczny. Ból, cierpienie, choroby, śmierć dziecka, niepełnosprawność, żal, niezrozumienie – to tylko podłoże do dyskusji z Bogiem, do poszukiwań Go tam, gdzie jest niewidoczny.

Autor  metropolita Nikolaos Chatzinikolaou oprowadza czytelnika po szpitalnych korytarzach, domach zwyczajnych ludzi i miejscach tragicznych wydarzeń. Opowiada prawdziwe historie i zapoznaje z postawami autentycznych osób. W ich słowach, uczuciach i gestach na pozór nielogicznych, odnajduje Boga. Jest świadkiem, obserwatorem, tłumaczem, przyjacielem, duchownym. Bez różnicy, w której roli występuje charakteryzuje go postawa pokornego człowieka, empatycznego współtowarzysza i sługi Bożego. Mimo to, że metropolita jest bardzo wykształconym człowiekiem (studiował m.in.w Massachusets Institute of Technology, na Harvardzie, w Holy Cross Greek Orthodox School of Theological w Bostonie i na Uniwersytecie Arystotelesa w Salonikach, pełnił funkcję doradcy naukowego NASA), a jednocześnie hierarchą cerkiewnym, sam wielokrotnie się buntuje i wraz ze swoimi bohaterami pyta Stwórcę: dlaczego?

Książka ta, nie udziela bezpośrednich odpowiedzi na pytania zrodzone z bólu i zwątpienia. Nie daje gotowych rozwiązań na codzienne problemy. Nie pociesza, za pomocą podstawowych zwrotów, których tak często używamy w chwilach tragedii, tj. wszystko będzie dobrze, Bóg tak chciał, to jest najlepsze rozwiązanie etc.

Zachęca ona do zmiany sposobu myślenia. Proponuje zastąpienie naszej logicznej perspektywy, tą prawdziwą i Bożą. Inspiruje „do nowego życia, do odejścia od zasad panujących w tym świecie i ukierunkowania na dostrzeganie rzeczy większych (por. J 1,51), na wiarę w to, co niepojęte i na przeświadczenie o „rzeczywistościach, których nie widzimy” (Hbr 11,1). Tylko w ten sposób człowiek, cierpiący z powodu ludzi lub na skutek wydarzeń, bolejący nad swoją naturą i rozczarowany własną logiką, może ujrzeć światło, „trwać mocno w wierze, być mężny” (1 Kor 16,13), „być mocnym w Panu” (Ef 6,10), „radować się w cierpieniach” (Kol 1,24) oraz nabrać otuchy w Duchu Świętym – Pocieszycielu” (fragm. ze Wstępu).

Po lekturze tej książki, odnosi się wrażenie, że jej bohaterowie zaczynają żyć w nas. Dostrzega się w swojej codzienności cuda podobne do Despiny, której życie jest dowodem na to, że nauka sama sobie potrafi zaprzeczyć. Zauważa się takie dzieci jak Andreas, cierpiące na zaawansowany autyzm, jednocześnie będące świadectwem Bożego działania. A w słowach i bólu umierającej Nadii, odkrywa się sens godnego odchodzenia do wieczności „przez krzyż do zmartwychwstania”.

Publikację można  zamówić drogą elektroniczną, wysyłając swoje dane na adres: zaleszany21@gmail.com lub dzwoniąc pod numer  505 593 347. Koszt książki: 28 zł (+ wysyłka).

O autorze

Metropolita Nikolaos Chatzinikolaou urodził się 13 kwietnia 1954 r. w Salonikach (Grecja). W 1976 roku ukończył z wyróżnieniem fizykę na Uniwersytecie Arystotelesa w Salonikach. Po odbyciu służby wojskowej kontynuował studia podyplomowe w dziedzinie astrofizyki na Uniwersytecie w Harvardzie, uzyskując tytuł Master of Arts. Następnie zajmował się badaniem mechaniki płynów i otrzymał tytuł Master of Science Wydziału Inżynierii Mechanicznej w Messachusetts Institute of Technology (MIT).

Jego studia doktoranckie w HST (Health-Sciences-Technology, wspólny program Harvard i MIT) koncentrowały się na inżynierii biomedycznej. Obiektem były badania hemodynamiczne układu krążenia (serca i naczyń krwionośnych) z wykorzystaniem mechaniki płynów i matematyki stosowanej. Dokładniej zajmował się opracowaniem jednej z nieinwazyjnych metod diagnozowania patologii zastawek za pomocą metody analizy akustycznej.

Pracował w Bostonie jako badacz i współpracownik naukowy w Laboratorium Angiologii New England Deaconess Hospital, w Klinice Anestezjologii w Messachusetss General Hospital i na Oddziale Intensywnej Terapii w Szpitalu Pediatrycznym. Jednocześnie przez dwa lata pełnił funkcję doradcy naukowego w NASA i w firmie Arthur D. Little w dziedzinie technologii medycznej w przestrzeni kosmicznej.

Przez ostatni rok swego pobytu w Stanach Zjednoczonych w ramach programu HST przez dwa semestry prowadził seminarium „Biopłyny i hemodynamika”. Następnie od 1990 roku wykładał hemodynamiczną patofizjologię chorób naczyniowych i chirurgię naczyniową na Uniwersytecie Kreteńskim i Uniwersytecie Ateńskim.

Naukowo-badawcze zainteresowania światem przyrody i człowiekiem, a także osobiste poszukiwania skłoniły go do studiowania teologii prawosławnej, którą ukończył w Holy Cross Greek Orthodox School of Theology w Bostonie (dyplom Master of Theological Studies i Master of Theology), a także na Uniwersytecie Arystotelesa w Salonikach (tytuł doktora teologii na Wydziale Teologii Społecznej z dziedziny przeszczepów).

W 1993 roku założył pierwsze w Grecji Centrum Etyki Biomedycznej i Deontologii, którego został dyrektorem. Zajmuje się prawosławną bioetyką, socjologicznymi implikacjami biomedycyny, organizuje wykłady, seminaria oraz konferencje i szkolenia dla młodych naukowców w kwestiach bioetyki.

Jest członkiem Narodowej Organizacji Transplantacyjnej i Narodowej Komisji Etyki Biomedycznej i Deontologii przy Ministerstwie Zdrowia Grecji. Był przewodniczącym Komisji Bioetycznej przy Synodzie Cerkwi Greckiej.

W 2008 roku otrzymał doktorat honoris causa Wydziału Teologii Społecznej Uniwersytetu Ateńskiego.

W 1989 roku został mnichem i kapłanem. W latach 1990 – 2004 pełnił funkcje kapelana w metochionie Wniebowstąpienia Pańskiego w Atenach, filii Monasteru Simonos Petras na Świętej Górze Athos). W 2004 roku został wybrany na Metroplitę Mesogaias i Lavreotikis (Spata, koło Aten).